โครงการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพของสารสกัดจากเชื้อรา ที่เป็นสาเหตุของโรคแมลงทั้งในระดับห้องปฏิบัติการและระดับเรือนโรง เพื่อที่จะหาความจำเพาะของสารสกัดต่อแมลงแต่ละชนิดซึ่งผลการทดลองที่ได้จะ เป็นประโยชน์ต่อการนำไปใช้กับการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูพืชแบบชีวินทรีย์ โครงการนี้เป็นการขยายผลการศึกษาจากโครงการเดิมโดยจะนำสารสกัดที่ได้ทดสอบ เบื้องต้นจากโครงการเดิมมาทดสอบระดับที่ใช้งานจริง สารสกัดของเชื้อราสาเหตุโรคแมลงที่ได้จากการสกัดโดยตัวทำละลายที่ประกอบด้วย dichloromethane และ methanol ในอัตราส่วน 1:1 จะนำมาทดสอบกับแมลงศัตรูพืชที่สำคัญ 4 ชนิด คือ เพลี้ยอ่อน (Myzus persicae) หนอนกระทู้ (Spodoptera exigua) แมลงหวี่ขาว (Bemisia tabaci) และ เพลี้ยไฟ (Thrips palmi) เหตุที่เลือกทดสอบในแมลงทั้ง 4 ชนิด เนื่องจากเป็นแมลงศัตรูพืชที่มีพืชอาศัยกว้าง เช่น เพลี้ยอ่อน จะเข้าทำลายพืชผัก เช่น บร็อคโคลี่ กะหล่ำ แครอท มะละกอ พริก มะเขือเทศ และ ถั่วชนิดต่าง ๆ แมลงหวี่ขาว มีพืชอาศัย ในกลุ่ม พริก มะเขือ และ ถั่วลิสง หนอนกระทู้จะเข้าทำลาย หน่อไม้ฝรั่ง ถั่ว เซเลอรี่ หอม ถั่วลิสง และถั่วเหลือง สำหรับเพลี้ยไฟนั้นเป็นปัญหาหลักของการส่งออกกล้วยไม้ เนื่องจากมักพบว่าปนเปื้อนไปกับช่อดอกที่ส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกา และยุโรป ซึ่งทั้ง 2 แห่ง มีกฎหมายห้ามการนำเข้ากล้วยไม้ที่ปนเปื้อนเพลี้ยไฟ จากการประมาณการจะพบว่ากล้วยไม้ไทยไม่ต่ำกว่า 20% มีการปนเปื้อนของเพลี้ยไฟ นอกจากจะเข้าทำลายพืชโดยตรงแล้ว กลุ่มแมลงที่ศึกษายังเป็นพาหะของไวรัสสาเหตุโรคพืชได้หลายชนิด เช่น เพลี้ยไฟ เป็นพาหะของไวรัสกลุ่ม Tospovirus เพลี้ยอ่อนเป็นพาหะของไวรัสหลายชนิดรวมทั้งไวรัสสาเหตุโรคใบจุดวงแหวนของ มะละกอ สำหรับแมลงหวี่ขาว เป็นพาหะของไวรัสในกลุ่ม Geminivirus ในการทดสอบสารสกัดในเบื้องต้นจะทดสอบกับเซลล์แมลงและเซลล์สัตว์ที่เลี้ยงใน สภาพปลอดเชื้อ เพื่อประเมินระดับความเป็นพิษต่อเซลล์แมลงและสัตว์ ก่อนที่จะนำมาทดสอบในสภาพธรรมชาติที่เชียงใหม่ โดยแยกวิธีการทดสอบในห้องปฏิบัติการ 4 วิธี คือ ก) จุ่มชิ้นส่วนของใบหรือกลีบดอกในสารสกัด ข) ฉีดพ่นสารบนชิ้นส่วนของใบหรือกลีบดอก ค) ผสมในอาหาร และ ง) ฉีดพ่นสารสกัดบนใบหรือกลีบดอก ก่อนที่จะนำแมลงมาปล่อย การบันทึกข้อมูลนอกจากจะดูอัตราการตายของแมลงแล้ว จะดูผลของสารสกัดต่อช่วงชีพจักรของแมลงที่ทดสอบอีกด้วย สารสกัดที่ใช้จะนำมาละลายใน DMSO ethanol หรือ ethylacetate ให้ได้ความเข้มข้น 20 mg/ml ก่อนที่จะนำมาเจือจางด้วยน้ำ โดยผสมสารจับใบ Tween 20 0.1% สารสกัดที่เลือกจะเลือกจาก 3 กลุ่ม คือ ก) กลุ่มที่เป็นพิษต่อเซลล์แมลงแต่ไม่เป็นพิษต่อเซลล์สัตว์ ข) กลุ่มที่มีความเป็นพิษสูง และ ค) กลุ่มที่ใช้สปอร์ในผลิตภัณฑ์เพื่อการควบคุมแมลงศัตรูพืชในเชิงการค้า โดยเฉพาะกับแมลงในอันดับ Homoptera Hemiptera และ Lepidoptera ผลที่ได้จากการทดลองจะสามารถสรุปได้ว่า สารสกัดจากเชื้อราชนิดใดมีผลต่อการควบคุมแมลงเป้าหมายชนิดใดในระดับห้อง ปฏิบัติการหรือในสภาพโรงเรือน นอกจากนี้จะทราบวิธีการที่เหมาะสมต่อการใช้สารสกัดต่อแมลงในรูปการฉีดพ่น หรือการให้กินโดยตรง โดยเฉพาะผลต่อแมลงปากดูดที่โดยปกติจะมีโอกาสสัมผัสกับสารป้องกันกำจัดแมลง น้อยเมื่อเคลื่อนที่บนผิวพืชหรือเฉพาะช่วงที่แทงปากเข้าไปดูดกินน้ำเลี้ยง จากพืชเท่านั้น สำหรับการใช้สารสกัดผสมในอาหารจะใช้ความเข้มข้นเริ่มต้นที่ 500 ?g/ml และคาดหวังว่าค่า LC50 ของสารสกัดที่น่าจะใช้ประโยชน์ได้ดีควรอยู่ที่ 15-500 ?g/ml สำหรับการฉีดพ่นในสภาพแปลงที่ปลูกในเรือนโรงจะใช้ความเข้มข้นของสารสกัดที่ 250 ?g/ml 500 ?g/ml และ750 ?g/ml.