วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบกลุ่มเดียว ประเมินก่อนและหลังการทดลอง โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบคุณภาพการบริการพยาบาลด้านการสื่อสาร แผนกผู้ป่วยนอก สูติกรรม ก่อนและหลังใช้โปรแกรม การฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสื่อสารสำหรับพยาบาลประจำการ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 กลุ่มที่ใช้เป็นกลุ่มของการศึกษาโปรแกรมการฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสื่อสารสำหรับพยาบาลประจำการ คือ พยาบาลประจำการที่ปฏิบัติงานประจำห้องตรวจสูติ-นรีเวชกรรม โรงพยาบาลตำรวจ จำนวน 12 คน คัดเลือกได้จากการสุ่มแบบบังเอิญ ตามการหมุนเวียนมาปฏิบัติงาน ณ หน่วยฝากครรภ์ โรงพยาบาลตำรวจ ในสัปดาห์ที่เริ่มทำการศึกษา และกลุ่มที่ 2 กลุ่มผู้ให้ข้อมูลเพื่อการประเมินคุณภาพการบริการพยาบาลด้านการสื่อสาร แผนกผู้ป่วยนอก สูติกรรม คือหญิงตั้งครรภ์ที่มาใช้บริการฝากครรภ์ ณ หน่วยฝากครรภ์ โรงพยาบาลตำรวจ จำนวน 29 คน คัดเลือกได้จากการสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง จากประชากรหญิงตั้งครรภ์ที่มาใช้บริการฝากครรภ์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการทดลอง คือ โปรแกรมการฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสื่อสารสำหรับพยาบาลประจำการ โดยใช้ เทคนิคหลักของการฝึกอบรมซึ่งประกอบด้วย การแสดงบทบาทสมมติ การใช้ตัวแบบ และการเสริมแรงทางสังคม และเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินคุณภาพการบริการพยาบาล ด้านการสื่อสาร แผนกผู้ป่วยนอก สูติกรรม เป็นการประเมินจากการรายงานของกลุ่มตัวอย่างหญิงตั้งครรภ์ โดยแบบประเมินคุณภาพการบริการพยาบาลด้านการสื่อสาร ได้ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิแล้ว แบบประเมินประกอบด้วยพฤติกรรมการสื่อสารที่พยาบาลกระทำ 2 ด้าน คือ ด้านพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนภาษา มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.79 และด้านพฤติกรรมการสื่อสารเชิงอวัจนภาษา มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.85 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบ ที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ คุณภาพการบริการพยาบาลด้านการสื่อสาร แผนกผู้ป่วยนอก สูติกรรม หลังใช้โปรแกรมการฝึกอบรม การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสื่อสารสำหรับพยาบาลประจำการสูงกว่าก่อนใช้โปรแกรมการฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสื่อสารสำหรับพยาบาลประจำการอย่างมีนัยสำคัญทางสถติที่ระดับ .05