วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

ศึกษาการใช้ด็อกโซรูบิซิน ในการลดขนาดมะเร็งเต้านมในสุนัข โดยศึกษาความเปลี่ยนแปลงขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของก้อนมะเร็ง และลักษณะทางจุลพยาธิวิทยาก่อนและหลังการให้ด็อกโซรูบิซินในขนาด 30 มิลลิกรัม ต่อพื้นที่ผิวร่างกาย (ตารางเมตร) ในสุนัขเพศเมียจำนวน 15 ราย แบ่งเป็น 3 กลุ่มตามขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของก้อนมะเร็ง กลุ่มที่ 1 ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางน้อยกว่า 3 เซนติเมตร กลุ่มที่ 2 ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 3-5 เซนติเมตร กลุ่มที่3 ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางตั้งแต่ 5 เซนติเมตรขึ้นไป ผลการศึกษาพบว่าขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของก้อนมะเร็ง ก่อนและหลังการให้ยาครั้งสุดท้าย 21 วัน ทั้ง 3 กลุ่ม ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) มีการเปลี่ยนแปลงในระดับการลดลงมากกว่าหรือเท่ากับ 50% 2 ราย (13.33%) พบขนาดลดลงน้อยกว่า 50% โดยไม่มีการงอกใหม่ 11 ราย (73.34%) และพบการไม่ลดขนาดลงหรือขนาดเพิ่มขึ้น พร้อมทั้งมีการเกิดของก้อนเนื้อใหม่จำนวน 2 ราย (13.33%) มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะทางจุลพยาธิวิทยา โดยมีการเพิ่มขึ้นของคอลลาเจนและเนื้อเยื่อพังผืดจำนวน 3 ราย จากผลการศึกษาครั้งนี้ การใช้ด็อกโซรูบิซินเพียงอย่างเดียว ยังไม่สามารถนำมาใช้ในการรักษามะเร็งเต้านมในสุนัขได้