วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความเจ็บปวดของการคลอดในระยะปากมดลูกเปิดเร็วระหว่างหญิงครรภ์แรกที่ได้รับการเตรียมตัวเพื่อการคลอดร่วมกับการสนับสนุนการคลอดแบบสอนแนะกับหญิงครรภ์แรกที่ได้รับการเตรียมตัวเพื่อการคลอดตามปกติ กลุ่มตัวอย่างเป็นหญิงครรภ์แรกที่มาฝากครรภ์/คลอดที่โรงพยาบาลปากพนังและผู้สนับสนุนแบบสอนแนะ จำนวน 40 คู่ ทำการคัดเลือกตามเกณฑ์ที่กำหนดและมีความสมัครใจเข้าร่วมวิจัยและสุ่มแบ่งกลุ่ม (Random assignment) เป็นกลุ่มทดลอง 20 คู่ กลุ่มควบคุม 20 คู่ และทำการจับคู่กลุ่มอายุ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ แผนการสอนและคู่มือการเตรียมตัวเพื่อการคลอดร่วมกับการสนับสนุนการคลอดแบบสอนแนะ เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ มาตรสีวัดความเจ็บปวดของพรนิรันดร์ ทำการเก็บรวบรวมข้อมูล 2 ครั้ง เมื่อเข้าสู่ระยะปากมดลูกเปิดเร็วและเมื่อสิ้นสุดระยะปากมดลูกเปิดเร็ว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเปรียบเทียบหาค่าที (Independent t-test) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ ความเจ็บปวดเมื่อเข้าสู่ระยะปากมดลูกเปิดเร็วและเมื่อสิ้นสุดระยะปากมดลูกเปิดเร็วของหญิงครรภ์แรกกลุ่มที่ได้รับการเตรียมตัวเพื่อการคลอดร่วมกับการสนับสนุนการคลอดแบบสอนแนะน้อยกว่ากลุ่มที่ได้รับการเตรียมตัวเพื่อการคลอดตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 (t-3.09, p<.01) และ t-3.24, p<.01 ตามลำดับ) ผลจากการวิจัย แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการเตรียมตัวเพื่อการคลอดร่วมกับการสนับสนุนการคลอดแบบสอนแนะนำให้ความเจ็บปวดในระยะปากมดลูกเปิดเร็วของปญิงตั้งครรภ์ลดลง และเสนอให้เห็นแนวทางการนำไปใช้ในการปฎิติการพยาบาล และการวิจัย