วิทยานิพนธ์ (นศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

ศึกษาทัศนคติที่คู่สมรสไทย-อเมริกันมีต่อครอบครัวและเครือญาติทั้งสองฝ่าย วิธีการสื่อสารระหว่างคู่สมรสเมื่อต้องสื่อสารกันในเรื่องที่เกี่ยวกับ ครอบครัวและครือญาติ และสำรวจหาตัวแปรที่มีผลต่อทัศนคติที่คู่สมรสมีต่อบทบาท ของครอบครัวและเครือญาติ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยด้านการสื่อสารในครอบครัว ผนวกกับการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม เก็บข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก ประกอบกับการใช้แบบสอบถามกับคู่สมรสไทย-อเมริกัน ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยจำนวน 40 คู่ ผลการวิจัยมีดังนี้ 1. คู่สมรสไทย-อเมริกัน ส่วนใหญ่นิยามคำว่าครอบครัวและเครือญาติตนเองว่า หมายถึง บิดามารดาของตนเอง และนิยามครอบครัวและเครือญาติของคู่สมรสว่าหมายถึง บิดามารดาของคู่สมรส 2. คู่สมรสไทย-อเมริกัน ส่วนใหญ่ต้องการให้ครอบครัวของตนให้คำแนะนำ ในขณะที่ต้องการให้ครอบครัวของคู่สมรสยอมรับตนเอง เป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว 3. ครอบครัวและเครือญาติของคู่สมรสไทย-อเมริกันส่วนใหญ่นั้น มีบทบาทในการให้การยอมรับในการสมรสและตัวเขย-สะใภ้ 4. คู่สมรสไทย-อเมริกันส่วนใหญ่ มีความรู้สึกพอใจกับบทบาทของครอบครัวและเครือญาติของตนเอง และรู้สึกยอมรับได้กับบทบาทของครอบครัวและเครือญาติของคู่สมรส 5.คู่สมรสฝ่ายไทยส่วนใหญ่สื่อสารแบบอ้อม เมื่อต้องสื่อสารถึงความรู้สึกในทางลบที่มีต่อ ครอบครัวคู่สมรส ให้คู่สมรสของตนรับรู้ ในขณะที่ฝ่ายอเมริกันสื่อสารแบบตรงไปตรงมา 6. ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์ต่อทัศนคติที่คู่สมรส มีต่อบทบาทของครอบครัวและเครือญาติ คือ อายุ อายุสมรส การสื่อสารระหว่างคู่สมรส ระยะห่างในการพักอาศัย ความสามารถทางภาษา วัฒนธรรม ตลอดจนบุคลิกส่วนบุคคล