รายงานฉบับนี้นำเสนอวิธีการออกแบบลาดคันทางเสริมแรงโดยใช้แผนภูมิของยงยุทธและต้น (2546) ซึ่งมีสมมติฐานที่ใช้ในการออกแบบ ได้แก่ (1) ลาดคันทางต้องมีฐานรากที่มั่นคงแข็งแรง, (2) มีรูปแบบการวิบัติเป็นวงกลมตามทฤษฎีการวิเคราะห์ของ Bishop และ (3) แรงดันน้ำในโพรงดินพิจารณาในรูปของ Pore Water Pressure Ratio (ru) แผนภูมิของยงยุทธและต้น (2546) มีแนวทางวิธีการออกแบบคล้ายกับวิธีของ Jewell (1989) แต่สามารถใช้ได้กับดินที่มีค่าความเชื่อมแน่นด้วย โดยพิจารณาในรูปอัตราส่วน c??H และยังสามารถใช้ออกแบบเพื่อให้ได้ค่าอัตราส่วนความปลอดภัย (Factor of Safety, F.S.) ใกล้เคียงกับค่าที่ต้องการได้ ทั้งนี้ค่า F.S. ที่สามารถใช้แผนภูมิการออกแบบได้ มีช่วงตั้งแต่ 1.3 ถึง 1.6 การศึกษานี้ได้เลือกคันทางเสริมแรง ซึ่งตั้งอยู่ติดทางหลวงหมายเลข 11 พิษณุโลก-อุตรดิตถ์ กม.12 ด้านขวาทาง ซึ่งเป็นพื้นที่ในความรับผิดชอบของสำนักทางหลวงที่ 4 (พิษณุโลก) เป็นกรณีศึกษาเพื่อการออกแบบลาดคันทางเสริมแรง ผลการออกแบบโดยใช้แผนภูมิของยงยุทธและต้น (2546) ได้นำไปเปรียบเทียบกับวิธีการออกแบบโดยใช้แผนภูมิของ Schmertmann และคณะ (1987) และคันทางทดสอบซึ่งก่อสร้างแล้วเสร็จ แผนภูมิการออกแบบลาดคันทางเสริมแรงของยงยุทธและต้น (2545) สามารถนำไปใช้เปรียบเทียบหรือประกอบการออกแบบร่วมกับวิธีอื่นๆได้ค่อนข้างดี ซึ่งเป็นการเพิ่มทางเลือกให้กับวิศวกรผู้ออกแบบ และยังช่วยให้วิศวกรฯมีความมั่นใจในงานออกแบบเสถียรภาพความมั่นคงและความปลอดภัยของลาดคันทางเสริมแรงยิ่งขึ้น