ปัจจุบันการเพิ่มขึ้นของปริมาณจราจร ปัญหารถบรรทุกหนักเกินพิกัด และการเปลี่ยนแปลงของสภาพ ภูมิอากาศ ล้วนส่งผลต่อการเสื่อมสภาพและการชำรุดเสียหายของถนนแอสฟัลต์คอนกรีตก่อนเวลาอันควร ทั้งสิ้น จากผลการสำรวจสภาพความเสียหายของถนนแอสฟัลต์คอนกรีตทั่วประเทศ พบว่าความเสียหายหลักที่ พบ คือปัญหาร่องล้อ (Rutting) โดยเฉพาะบริเวณที่มีน้ำหนักกระทำมากกว่าปกติ เช่น บริเวณทางแยกที่มี สัญญาณไฟจราจร ทางลาดชัน บริเวณด่านเก็บเงินค่าผ่านทาง ด่านชั่งน้ำหนัก เป็นต้น เนื่องจากบริเวณดังกล่าว ชั้นโครงสร้างทางและชั้นผิวทางต้องรับแรงมากกว่าปกติทั้งแรงในแนวดิ่งจากน้ำหนักรถ แรงเฉือนจากการหยุด การเริ่มเคลื่อนตัวของรถ และการตะกุยของล้อรถ ทำให้ถนนแอสฟัลต์คอนกรีตเกิดการชำรุดเสียหายซ้ำซาก และจำเป็นต้องทำการบูรณะปรับปรุงผิวทางบ่อยครั้ง หรือซ่อมบำรุงก่อนเวลาอันควร การแก้ไขปัญหาร่องล้อ สามารถทำได้หลายวิธี อาทิ การพิจารณาชนิดของแอสฟัลต์ซีเมนต์ สารผสมเพิ่มเพื่อปรับปรุงคุณภาพ คุณสมบัติและขนาดคละของมวลรวมที่ใช้ผลิตแอสฟัลต์คอนกรีต เป็นต้น นอกเหนือจากการปรับปรุงส่วนผสม แอสฟัลต์คอนกรีตดังที่กล่าวมาแล้วนั้น การปรับปรุงคุณภาพชั้นพื้นทางด้วยวัสดุผสมเพิ่ม ได้แก่ ปูนซีเมนต์ แอสฟัลต์อีมัลชั่น โฟมบิทูเมน หรือวัสดุดังที่กล่าวมาร่วมกัน ก็สามารถเพิ่มสมรรถนะและยืดอายุการใช้งานของ ถนนแอสฟัลต์คอนกรีตได้เช่นกัน เนื่องจากปัญหาร่องล้อเกิดจากหลายสาเหตุ ดังนั้นการนำวิธีการต่างๆ มาใช้ แก้ไขปัญหาจึงขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของลักษณะการใช้งานในแต่ละกรณี รายงานวิจัยฉบับนี้สามารถ นำไปใช้เป็นแนวทางในการพิจารณาเลือกวิธีการออกแบบปรับปรุงและแก้ไขปัญหาร่องล้อบนถนนแอสฟัลต์ คอนกรีต ซึ่งแต่ละวิธีจะมีข้อจำกัดและข้อพึงระวังในการใช้งานที่แตกต่างกัน นอกจากนี้รายงานวิจัยฉบับนี้ได้ ยกประเด็นสำคัญของแต่ละวิธีประกอบการเลือกใช้ และยังสามารถใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงเพื่อเป็นแนวทางการวิจัย และพัฒนาสมรรถนะผิวทางแอสฟัลต์คอนกรีตต้านร่องล้อของกรมทางหลวงต่อไป