วิทยานิพนธ์ (น.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2531

ความผิดหลายบทหลายกระทง เป็นหลักทั่วไปหลักหนึ่งในกฎหมายอาญา ในเรื่องของความเกี่ยวพันระหว่างความผิด ซึ่งจากการวิเคราะห์แนวความคิดของเรื่องดังกล่าวในระบบคอมมอนลอว์ และระบบประมวลกฎหมายภาคพื้นยุโรป รวมทั้งกฎหมายไทย วิทยานิพนธ์ฉบับนี้พบว่ามีลักษณะปัญหาที่คล้ายคลึงกัน กล่าวคือ ไม่สามารถจะกำหนดหลักเกณฑ์ให้เป็นการแน่นอนได้ว่า อย่างไรเป็นการกระทำกรรมเดียว อย่างไรเป็นการกระทำหลายกรรมต่างกัน ดังนั้นการพิจารณาความผิดหลายบทหลายกระทง จึงควรแยกพิจารณาเป็น 2 ขั้นตอน คือ ขั้นแรก พิจารณาเรื่องกรรม ขั้นที่สอง พิจารณาเรื่องบทตามลำดับเพื่อป้องกันความสับสน ทั้งนี้เพราะหากไม่สามารถขจัดความสับสนของหลักกฎหมายจะส่งผลกระทบต่อกฎหมายอื่น ๆ ทั้งที่เป็นสารบัญญัติและวิธีสบัญญัติ นอกไปจากนั้นวิทยานิพนธ์ ได้ระบุปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อหลักความผิดหลายบทหลายกระทงไว้ด้วย กล่าวคือ การแก้ไขบทกฎหมาย การบรรยายฟ้อง การรับสารภาพ และการตีความกฎหมาย ส่วนการลงโทษเมื่อพิจารณาจากวัตถุประสงค์ของการลงโทษ ประกอบกับหลักความรุนแรงของโทษแล้ว ความผิดหลายบทควรลงโทษบทหนักที่สุดเพียงบทเดียว แต่ความผิดหลายกระทงควรให้ศาลมีดุลพินิจที่จะลงบทหนักที่สุดบทเดียว หรือเรียงกระทงลงโทษก็ได้ เพื่อความเหมาะสม ทั้งทางด้านการกระทำประกอบกับตัวผู้กระทำ และในกรณีเรียงกระทงควรมีอัตราขั้นสูงกำหนดไว้ด้วย เพื่อป้องกันการลงโทษที่เกินไปจากสภาพความเป็นจริง