วิทยานิพนธ์ (สค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2544

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทั่วไปและปัจจัยที่มีผลกระทบต่อบทบาทของเด็กและเยาวชนกระทำผิด ในการปฏิบัติตามระเบียบวินัยของสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน และเพื่อศึกษาแนวทางในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการฝ่าฝืนระเบียบวินัยของเด็กและเยาวชนกระทำผิด โดยมีขอบเขตการศึกษาวิจัยเฉพาะเด็กและเยาวชนซึ่งถูกศาลเยาวชนและครอบครัวกลางได้มีคำพิพากษาตัดสินว่ามีความผิดจริง และมีคำสั่งให้เข้ารับการอบรมในสถานฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชาย(บ้านกรุณา) โดยใช้การวิจัยเชิงสำรวจและการวิจัยทางมานุษยวิทยาในการเก็บรวบรวมข้อมูล โดยสุ่มตัวอย่างจากเด็กและเยาวชนในสถานฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชาย(บ้านกรุณา) จำนวน 188 ราย และใช้การสัมภาษณ์เจาะลึก จำนวน 10 ราย โดยนำข้อมูลที่ได้มาทำการวิเคราะห์ทางสถิติ ประกอบการวิเคราะห์เนื้อหาจากข้อมูลจากการวิจัยเชิงมานุษยวิทยา ผลการวิจัยพบว่า เด็กและเยาวชนกระทำผิดส่วนใหญ่จบการศึกษาชั้นมัธยมตอนต้น กระทำผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษ มีสภาพครอบครัวแตกแยก และฝ่าฝืนระเบียบวินัยของสถานฝึกและอบรม ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติตามระเบียบวินัย ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 คือ ปัจจัยด้านการศึกษา ฐานความผิดที่ต้องโทษ ระยะเวลาที่เข้ารับการฝึกอบรม สภาพครอบครัว ความรักใคร่ผูกพันกับครอบครัว และการปรับตัวเข้ากับกลุ่มเพื่อน