วิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้นำเสนอเรื่องการจัดสรรช่องสัญญาณสำหรับดาวเทียมสื่อสารวงโคจรต่ำ โดยให้ความสำคัญกับการจัดลำดับคิวสำหรับการเรียกที่เกิดขึ้นจากกระบวนการแฮนด์โอเวอร์ มีจุดมุ่งหมายเพื่อทำให้ค่า Probability of Force Termination ลดลง การจัดลำดับคิวแบบแอลยูไอขึ้นอยู่กับผลต่างของการเรียกที่เริ่มเข้ามาในระบบและเวลาที่การเรียกสามารถรอได้สูงสุด หรือความเร่งด่วนของการขอใช้บริการมีการจัดลำดับการเรียกแบบตายตัว วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงประยุกต์วิธีการจัดลำดับคิวแบบแอลยูไอที่มีการจัดลำดับการเรียกแบบตายตัวให้มีการอัพเดทการจัดเรียงลำดับทุกครั้งที่มีการเรียกแบบแฮนด์โอเวอร์เข้ามาในระบบ และการจัดลำดับคิวที่ขึ้นกับเวลาสูงสุดที่สามารถรออยู่ได้ในคิว (Time Out) วิธีที่เสนอจะนำมาเปรียบเทียบกับวิธีเอฟไอเอฟโอ และวิธีแอลยูไอที่มีการจัดลำดับการเรียกแบบตายตัว โดยสร้างแบบจำลองอ้างอิงจากระบบดาวเทียมสื่อสารวงโคจรต่ำอิรีเดียม ผลการจำลองระบบแสดงให้เห็นว่า เมื่อกำหนดการเรียกเข้าแจกแจงแบบยูนิฟอร์มการจัดลำดับคิวที่ประยุกต์ขึ้นมาใหม่นี้มีค่า Probability of Force Termination ลดลงจากการจัดเรียงแบบแอลยูไอแบบเดิมประมาณ 13-15 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ค่า Probability of Dropping Call ใกล้เคียงกัน เมื่อนำการจัดลำดับคิวแบบ Time Out มาเปรียบเทียบกับการจัดลำดับคิวที่สนใจทั้งเอฟไอเอฟโอ และแอลยูไอทั้ง 2 แบบ ในการแจกแจงการเรียกเข้าแบบปัวร์ซองต์ค่า Probability of Force Termination ของการเรียงลำดับด้วยค่า Time Out ลดลงจากแอลยูไอทั้ง 2 แบบประมาณ 71.4 เปอร์เซ็นต์ และดีกว่าเอฟไอเอฟโอประมาณ 56.3 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตามวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้จำลองสถานการณ์ต่างๆ และวิเคราะห์หาการจัดลำดับคิวที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพแก่ระบบดาวเทียมสื่อสารวงโคจรต่ำ