วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

สายพันธุ์กลายของ Rhizobium sp. CU-A1 จำนวน 18 สายพันธุ์ที่ผ่านการกลายพันธุ์ด้วยทรานสโปซอนให้มีความบกพร่องในการย่อยสลายอะซีแนพธิลีนสามารถจัดได้เป็น 6 กลุ่ม โดยการวิเคราะห์จากรูปแบบการเจริญและรูปแบบการสะสมสารมัธยันต์เมื่อเลี้ยงในอาหารที่มีอะซีแนพธิลีนเป็นแหล่งคาร์บอน ได้คัดเลือกสายพันธุ์กลาย A53, B1 และ B5 ซึ่งอยู่ในกลุ่มที่ 5, 2 และ 3 ตามลำดับซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่สะสมสารมัธยันต์ที่แตกต่างจากที่พบในสายพันธุ์เดิมได้ในปริมาณสูงมาทำการแยกและทำสารมัธยันต์ให้บริสุทธิ์โดยวิธี preparative TLC และซิลิกาเจลคอลัมน์โครมาโตกราฟี แล้วพิสูจน์เอกลักษณ์โดยวิธีแมสสเปกโตรเมตรี และนิวเคลียร์แมกเนติกเรโซแนนท์พบว่าสายพันธุ์ A53 สะสมกรด 2,5-ไดไฮดรอกซีเบนโซอิก (กรดเจนทิสิก) สายพันธุ์ B1 สะสมอะซีแนพธีนควิโนน และสายพันธุ์ B5 สะสมกรดแนพธาลีน-1,8-ไดคาร์บอกซิลิก ดังนั้นจึงสามารถทำนายวิถีเมตาบอลิสมเบื้องต้นของอะซีแนพธิลีนใน Rhizobium sp. CU-A1 ได้ดังนี้ คือ อะซีแนพธิลีนจะถูกเมตาบอไลท์ไปเป็นอะซีแนพธีนควิโนน, กรดแนพธาลีน-1,8-ไดคาร์บอกซิลิก และกรด 2,5-ไดไฮดรอกซีเบนโซอิก ตามลำดับ