วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

ศึกษาประสิทธิภาพของระบบอีจีเอสบีในการบำบัดน้ำเสียชุมชน ประเภทอาคารเรียน จากอาคารเจริญวิศวกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยศึกษาถึงผลของสัดส่วนอัตราไหลเข้าต่ออัตราไหลเวียนกลับและความเร็วไหลขึ้น ที่มีต่อประสิทธิภาพของระบบ งานวิจัยแบ่งออกเป็น 2 การทดลอง โดยการทดลองที่ 1 ควบคุมความเร็วไหลขึ้นให้คงที่เท่ากับ 4.5 ม./ชม. และเปลี่ยนแปลงสัดส่วนอัตราไหลเข้าต่ออัตราไหลเวียนกลับเป็น 1:3, 1:7, 1:11 และ 1:15 และการทดลองที่ 2 เลือกสัดส่วนอัตราไหลเข้าต่ออัตราไหลเวียนกลับที่เหมาะสมหนึ่งค่าจากการทดลองที่ 1 ให้คงที่ เท่ากับ 1:11 และเปลี่ยนแปลงความเร็วไหลขึ้นเป็น 3.5 และ 5.5 ม./ชม. ผลการทดลองที่ 1 พบว่า ที่สัดส่วนอัตราไหลเข้าต่ออัตราไหลเวียนกลับ 1:3, 1:7, 1:11 และ 1:15 ระบบมีประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีเฉลี่ยเท่ากับ 69.2, 72.6, 76.3 และ 74.6 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการกำจัดบีโอดีเฉลี่ยเท่ากับ 72.7, 73.5, 76.6 และ 75.6 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ และประสิทธิภาพในการกำจัดของแข็งแขวนลอยเฉลี่ยเท่ากับ 74.0, 77.4, 81.7 และ 73.3 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และสรุปได้ว่า สัดส่วนอัตราไหลเข้าต่ออัตราไหลเวียนกลับที่ 1:11 ทำให้ระบบอีจีเอสบีมีประสิทธิภาพดีที่สุด ผลการทดลองที่ 2 พบว่า ที่ความเร็วไหลขึ้น 3.5 และ 5.5 ม./ชม. ระบบมีประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีเฉลี่ยเท่ากับ 72.5 และ 79.3 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการกำจัดบีโอดีเฉลี่ยเท่ากับ 74.6 และ 78.1 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และประสิทธิภาพในการกำจัดของแข็งแขวนลอยเฉลี่ยเท่ากับ 82.0 และ 79.7 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และสรุปได้ว่า ความเร็วไหลขึ้นมีผลต่อประสิทธิภาพของระบบอีจีเอสบี ตลอดงานวิจัยนี้ไม่สามารถตรวจวัดก๊าซชีวภาพที่เกิดขึ้นได้ เนื่องจากน้ำเสียมีความเข้มข้นซีโอซีต่ำ และก๊าซชีวภาพสามารถละลายอยู่ในน้ำเสียในระบบและออกไปกับน้ำทิ้ง และคุณภาพน้ำออกจากระบบอีจีเอสบีผ่านมาตรฐานน้ำทิ้งจากอาคาร ดังนั้นระบบอีจีเอสบีจึงเป็นทางเลือกหนึ่งในการนำไปใช้งานจริง เพื่อบำบัดน้ำเสียชุมชนประเภทอาคารเรียน