วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถในการดูแลทารกร่วมกับการดูแลแบบแคงการู ต่อพฤติกรรมการดูแลบุตรของมารดาและการเพิ่มน้ำหนักตัวของทารกคลอดก่อนกำหนด โดยใช้ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเอง ของ Bandura (1997) การดูแลทารกแบบแคงการู และแนวคิดพฤติกรรมการดูแลบุตรวัยทารกของ Moore (1983) กลุ่มตัวอย่าง คือ มารดาและทารกคลอดก่อนกำหนด จำนวน 40 คู่ จัดกลุ่มตัวอย่าง 20 คู่แรกเข้ากลุ่มควบคุมก่อน แล้วจัดกลุ่มตัวอย่าง 20 คู่หลังเข้ากลุ่มทดลอง โดยจับคู่ตามอายุครรภ์ น้ำหนักตัวของทารกและจำนวนแคลอรี่ที่ได้รับ กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ และกลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถในการดูแลทารกร่วมกับการดูแลแบบแคงการู เก็บข้อมูลโดยใช้แบบบันทึกน้ำหนักตัวของทารก และแบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลบุตรของมารดา ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นตามแนวคิดพฤติกรรมการดูแลบุตรวัยทารกของ Moore(1983) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย สถิติทดสอบที และสถิติทดสอบแมนวิทนีย์ ยู ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. พฤติกรรมการดูแลบุตรของมารดากลุ่มที่ได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถในการดูแลทารกร่วมกับการดูแลแบบแคงการู สูงกว่ากลุ่มที่ได้การพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ทารกคลอดก่อนกำหนดกลุ่มที่มารดาได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถในการดูแลทารกร่วมกับการดูแลแบบแคงการู มีค่าเฉลี่ยของการเพิ่มของน้ำหนักตัวมากกว่ากลุ่มที่มารดาได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05