วิทยานิพนธ์ (พย.ม)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546

การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นสถานการณ์หนึ่งที่เด็กวัยก่อนเรียนหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ทำให้เด็กขัดขืนไม่ร่วมมือในการรักษาพยาบาล อีกทั้งยังส่งผลให้มีปัญหาด้านพฤติกรรมและอารมณ์ หรืออาจมีพัฒนาการไม่สมวัย จึงจำเป็นต้องช่วยลดความกลัวของเด็กที่เกิดขึ้นเมื่อเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการเตรียมเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลต่อความกลัวของผู้ป่วยเด็กวัยก่อนเรียน กลุ่มตัวอย่างคือเด็กวัยก่อนเรียนอายุ 3-6 ปี จำนวน 32 คนที่เข้ารับการรักษาในสถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินีและโรงพยาบาลสมุทรสาคร แบ่งเป็น 2 กลุ่มโดยการสุ่มเข้ากลุ่มทดลองหรือกลุ่มควบคุมและจับเข้าคู่กันด้วยการพิจารณาจากอายุของเด็ก กลุ่มทดลองได้รับการเตรียมเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลโดยใช้การเล่นแบบบทบาทสมมติร่วมกับการมีส่วนร่วมของบิดามารดาเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับสาเหตุของการเข้าโรงพยาบาล การแยกจากบิดามารดา กิจกรรมทั่วไปและการรักษาพยาบาลที่ผู้ป่วยเด็กต้องเผชิญในช่วงแรกรับใหม่ กิจกรรมนี้จัดขึ้นที่ตึกผู้ป่วยนอกก่อนที่ผู้ป่วยเด็กจะเข้าพักในหอผู้ป่วย ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการประเมินความกลัวของผู้ป่วยเด็กในช่วงแรกรับใหม่โดยใช้แบบสังเกตพฤติกรรมความกลัวที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเองซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาและความเที่ยงของการสังเกต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบที (t test dependent) ผลการวิจัย พบว่า ผู้ป่วยเด็กกลุ่มที่ได้รับการเตรียมเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมีความกลัวน้อยกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05