วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อต้องการศึกษาว่า สีจากครั่งและลูกพุดจะมีผลกระทบ การเหนี่ยวนำการก่อกลายพันธุ์ และการรีคอมบิเนชั่นในโซมาติกเซลล์ โดยสารก่อกลายพันธุ์ได้ หรือไม่ การทดสอบทำโดยนำตัวหนอนอายุ 3 วันของแมลงหวี่พันธุ์ผสม (trans-heterozygous) จากสารก่อกลายพันธุ์ที่มีลักษณะเซลล์ควบคุมปีกแบบ ~imwh~i และ ~iflr(3)~i มาเลี้ยงในอาหาร ที่มีสารก่อกลายพันธุ์มาตรฐาน (cyclophosphamide หรือ urethane) หรือมีสารก่อกลายพันธุ์ ร่วมกับสีจากครั่งหรือลูกพุดนาน 48 ชั่วโมง จากนั้น ตัดปีกแมลงหวี่ที่รอดชีวิตนำมาตรวจหา ขนาด จำนวนและชนิดของเซลล์ขนที่ผิดปกติ ผลการทดลองสรุปว่าสีจากครั่งมีความเป็นพิษต่อหนอน มากกว่าสีจากลูกพุด สีจากครั่ง (ความเข้มข้น 0.22 ถึง 44 mg/tube) และสีจากลูกพุด (ความ เข้มข้น 10 ถึง 200 mg/tube) ไม่แสดงฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์ การให้สีจากครั่ง (ความเข้มข้น 0.22, 2.20 และ 22.00 mg/tube) หรือสีจากลูกพุด (ความเข้มข้น 10, 50, 100 และ 150 mg/ tube) ร่วมกับ cyclophosphamide (2.79 mg/tube) หรือ urethane (1.78 mg/tube) แก่แมลง หวี่ ทำให้อัตราการอยู่รอดของแมลงหวี่เปลี่ยนไปเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับเฉพาะ สารก่อกลายพันธุ์ การได้รับสีจากครั่ง (0.22 หรือ 2.20 mg/tube) ร่วมกับ cyclophosphamide (2.79 mg/tube) ส่งผลเพิ่มจำนวน small single spots แต่ค่า total spots ไม่มีความแตกต่าง กับกลุ่มที่ได้รับเฉพาะ cyclophosphamide และสังเกตพบว่าสีจากครั่ง (0.22 และ 2.20 mg/ tube) เพิ่มความถี่ของ total spots ที่ถูกเหนี่ยวนำโดย urethane การได้รับสีจากลูกพุด (10 หรือ 50 mg/tube) ร่วมกับ cyclophosphamide หรือ urethane ลดความถี่ของ total spots ในขณะที่เมื่อเพิ่มความเข้มข้นสูงขึ้น (100 mg/tube) ไม่แสดงผลดังกล่าว