วิทยานิพนธ์ (นศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

การวิจัยเชิงทดลองนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงผลกระทบจากการใช้ความน่าดึงดูดใจของนางแบบที่มีความน่าดึงดูดใจแตกต่างกันในงานโฆษณาสินค้าเกี่ยวกับความงามต่างประเภทกัน ที่มีผลต่อ 1) ความน่าเชื่อถือของนางแบบ และ 2) ความตั้งใจซื้อสินค้าในงานโฆษณา โดยออกแบบงานวิจัยลักษณะแฟคตอเรียล (Factorial Design) เป็น 2 (ระดับความน่าดึงดูดใจของนางแบบ x2 (ประเภทสินค้าเกี่ยวกับความงาม) โดยกลุ่มที่เข้าร่วมการทดลองในการวิจัยครั้งนี้ คือกลุ่มผู้บริโภคเพศหญิง ที่มีอายุระหว่าง 20-39 ปี ที่อาศัยอยู่ในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 80 คน ผลจากการวิจัย พบว่า ทั้งความน่าดึงดูดใจของนางแบบที่แตกต่างกันในงานโฆษณา และประเภทสินค้าเกี่ยวกับความงามที่แตกต่างกัน ไม่ส่งผลโดยตรง (Main Effect) ต่อการประเมินความน่าเชื่อถือที่มีต่อนางแบบ และความตั้งใจซื้อสินค้าของผู้บริโภค สำหรับการทดสอบผลกระทบร่วม (Interaction Effect) ของตัวแปรด้านความน่าดึงดูดใจของนางแบบและประเภทสินค้าเกี่ยวกับความงาม พบว่า ความน่าดึงดูดใจของนางแบบและประเภทสินค้าเกี่ยวกับความงามที่แตกต่างกัน ส่งผลกระทบร่วมกัน (Interaction Effect) ต่อการประเมินความเชื่อถือที่มีต่อนางแบบของผู้บริโภค อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 แต่ไม่ส่งผลกระทบร่วมกัน ต่อความตั้งใจซื้อสินค้าโฆษณาของผู้บริโภค