งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาความสัมพันธ์ของข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยวิชาภาษาอังกฤษปี 2526 กับข้อสอบสัมฤทธิผลของวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I ในเรื่องต่อไปนี้ 1) ความสัมพันธ์ระหว่างเกรดการอ่านวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I กับคะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัยวิชาภาษาอังกฤษ 2) ความสัมพันธ์ระหว่างเกรดการฟังวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I กับคะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัยวิชาภาษาอังกฤษ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างเกรดการอ่านและเกรดการฟังวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I 4) ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนภาษาอังกฤษพื้นฐาน I กับคะแนนเฉลี่ยสะสม มศ. 5 และ 5) ความสามารถในการเรียนรู้การอ่านและการฟังภาษาอังกฤษก่อนเริ่มเรียนและหลังจากที่เรียนจบแล้ว กลุ่มประชากรเป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยชั้นปีที่ 1 จำนวน 1978 คน จากคณะรัฐศาสตร์ ศิลปกรรมศาสตร์ แพทยศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สัตวแพทยศาสตร์ เคมีปฏิบัติ นิติศาสตร์ ครุศาสตร์ และพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ผลการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรม SPSS หาค่า Condescriptive, Pearson Correaltion, F-test และ t-test ปรากฏว่าข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยวิชาภาษาอังกฤษ กข ทำนายเกรดการอ่านวิชาภาษาอังกฤษ กข ทำนายเกรดการอ่านวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I ได้ 33% ถึง 58% ในขณะที่ภาษาอังกฤษ กขค ทำนายได้ 26% ถึง 41% สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างเกรดการฟังวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I กับข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยวิชาภาษาอังกฤษ ปรากฏว่าข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยทำนายได้น้อยกว่าคือฉบับ กข ทำนายได้ 16% ถึง 39% และฉบับ กขค ทำนายได้ 11% ถึง 16% ความสัมพันธ์ระหว่างเกรดวิชาการอ่านและวิชาการฟังภาษาอังกฤษพื้นฐาน I อยู่ระหว่าง 15% ถึง 48% สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนภาษาอังกฤษพื้นฐาน I กับคะแนนเฉลี่ยสะสม ปรากฏว่าความสามารถในการอ่านมีความสัมพันธ์กับคะแนนเฉลี่ยสะสมมากกว่าความสามารถในด้านการฟัง ความสัมพันธ์สูงสุดเท่ากับ .699 หลังจากที่นิสิตเรียนจบภาคการศึกษานิสิตทุกคณะยกเว้นคณะนิติศาสตร์ ทำคะแนนวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน I ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ