วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีภาวะผู้นำสูงทั้งมิติงานและมิติการรักษาความสัมพันธ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 5 และ 6 โรงเรียนสหศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ กรุงเทพมหานคร มีอายุระหว่าง 15-18 ปี จำนวน 200 คน จำแนกตามคะแนนภาวะผู้นำเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีภาวะผู้นำสูงทั้งมิติงานและมิติการรักษาความสัมพันธ์ 100 คน และกลุ่มนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีภาวะผู้นำต่ำทั้งมิติงานและมิติการรักษาความสัมพันธ์ 100 คน ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ตัวแปรอิสระ ได้แก่ ลำดับการเกิด ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน บุคลิกภาพ การเห็นคุณค่าในตนเอง และเชาว์อารมณ์ ตัวแปรตามคือคะแนนภาวะผู้นำ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามภาวะผู้นำ แบบวัดบุคลิกภาพ แบบวัดการเห็นคุณค่าในตนเอง และแบบวัดเชาวน์อารมณ์ นำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยการใช้การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก (Logistic Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่า ตัวแปรอิสระทั้ง 5 ตัวแปร มีความสัมพันธ์กับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีภาวะผู้นำสูงทั้งมิติงานและมิติการรักษาความสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งได้แก่ บุคลิกภาพ (p<.01) เชาวน์อารมณ์ (p<.01) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (p<.01) ลำดับการเกิด (p<.05) และการเห็นคุณค่าในตนเอง (p<.05) ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีภาวะผู้นำสูง ทั้งมิติงาน และมิติการรักษาความสัมพันธ์โดยมีอำนาจการทำนายถูกต้องร้อยละ 86.5 ได้แก่ บุคลิกภาพแบบเปิดเผย เชาวน์อารมณ์สูง ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดี ลำดับการเกิดลูกคนแรก และการเห็นคุณค่าในตนเองสูง